Οι μέρες της βροχής δεν έλεγαν να έρθουν.
Κάθε πρωί που άνοιγε τα μάτια του, μετά από μερικά χάδια στο ζεστό της κορμί, σηκωνόταν με προσμονή και πήγαινε στο παράθυρο.
Όχι.
Ούτε σήμερα θα βρέξει.
Την τελευταία μέρα τους μαζί,
ξύπνησαν διστακτικά.
Αγκαλιάστηκαν, πήρε τη βαλίτσα του και κατέβηκαν μαζί στην αυλή.
Κοίταξαν τον ουρανό.
Ήταν γεμάτος μαύρα σύννεφα, έτοιμα να φέρουν την βροχή που αποζητούσαν.
Κοιτάχτηκαν και βλαστήμισαν.
Μετά φιλήθηκαν.
Και ευχήθηκαν και οι δύο σιωπηλά,
την επόμενη φορά , να βιώσουν μαζί τις βροχερές μέρες.
留言